Zout...zout...zout...zout
Blijf op de hoogte en volg Bram
05 November 2012 | Bolivia, Uyuni
Na een zeer moeizame douanebezoek in Chili met wat boze Chilenen achter me in de rij toch de stempel gekregen en op weg naar Bolivia.
4x4
Bij de Boliviaanse grens was het gelukkig allemaal heel wat vriendelijker. In een kleine blokhut kreeg ik de benodigde stempels en documenten en was ik klaar voor de grote 4x4 rit door de woestijn en zoutvlaktes van Uyuni.
De geboren chauffeurs Boon en Spit zouden niet misstaan achter het stuur van deze grote landrover, ik daarentegen lag relaxed achterin. Het gezelschap bestond uit een koppel uit Tjechie en een Braziliaanse en een Chileen. De chauffeur een kleine Boliviaan die alles rustig aandeed maar prima maaltijden verzorgde.
Na het zien van schitterende meren in de kleuren groen en wit en de langshuppelende vicunas =soort lama´s, kwamen we aan bij een meer die zeer rood aandeed. Dit schijnt te komen door het plankton wat er in leeft. De vele flamingos zijn er in elk geval dol op.
Daarnaast enkele geisers gezien en ook een vulkaan met een pluimpje rook. De rotsformaties waren indrukwekkend waarbij de arbol de piedra, boom van steen, wel de mooiste was.
De overnachtingen waren in hostels die geheel bestonden uit zout, de vloerbedekking, de muren, de tafels,werkelijk ALLES...best geinig en waarom ook niet,als je de grootste zoutvlakte voor de deur hebt liggen,nietwaar?
De zoutvlaktes blijven een onwerkelijk beleving die ik iedereen kan aanraden. De hoogte is iets waar je wel rekening meemoet houden, bij de minste inspanning ben je buiten adem en ook een koppijn kan zo opkomen. De oplossing is water, water en misschien wat coca.
Na aankomst in Uyuni even wat gegeten met de groep. Grappig hierbij was dat de eigenaar van alles ophet menu had staan dat ie eigenlijkniet in huis had. De toko werd even verlaten zodat hij de gewenste biertjes bij de plaatselijke supermarkt kon halen.
Daarnaast is ook scheiten in Bolivia een belevenis. Na het harde werken moet je in de weer met een emmertje water en zie je als het goed is je drol nooit meer terug...
Op het moment van schrijven heb ik even wat extra,onvoorziene tijd aangezien de bus die ik zou nemen op onverklaarbare reden gecancelled...nou ja alles maar TRANQUILLO zullen we dan maar zeggen...
Ik ga nu op aanraden van Carry op weg naar Potosí...
De groeten!
4x4
Bij de Boliviaanse grens was het gelukkig allemaal heel wat vriendelijker. In een kleine blokhut kreeg ik de benodigde stempels en documenten en was ik klaar voor de grote 4x4 rit door de woestijn en zoutvlaktes van Uyuni.
De geboren chauffeurs Boon en Spit zouden niet misstaan achter het stuur van deze grote landrover, ik daarentegen lag relaxed achterin. Het gezelschap bestond uit een koppel uit Tjechie en een Braziliaanse en een Chileen. De chauffeur een kleine Boliviaan die alles rustig aandeed maar prima maaltijden verzorgde.
Na het zien van schitterende meren in de kleuren groen en wit en de langshuppelende vicunas =soort lama´s, kwamen we aan bij een meer die zeer rood aandeed. Dit schijnt te komen door het plankton wat er in leeft. De vele flamingos zijn er in elk geval dol op.
Daarnaast enkele geisers gezien en ook een vulkaan met een pluimpje rook. De rotsformaties waren indrukwekkend waarbij de arbol de piedra, boom van steen, wel de mooiste was.
De overnachtingen waren in hostels die geheel bestonden uit zout, de vloerbedekking, de muren, de tafels,werkelijk ALLES...best geinig en waarom ook niet,als je de grootste zoutvlakte voor de deur hebt liggen,nietwaar?
De zoutvlaktes blijven een onwerkelijk beleving die ik iedereen kan aanraden. De hoogte is iets waar je wel rekening meemoet houden, bij de minste inspanning ben je buiten adem en ook een koppijn kan zo opkomen. De oplossing is water, water en misschien wat coca.
Na aankomst in Uyuni even wat gegeten met de groep. Grappig hierbij was dat de eigenaar van alles ophet menu had staan dat ie eigenlijkniet in huis had. De toko werd even verlaten zodat hij de gewenste biertjes bij de plaatselijke supermarkt kon halen.
Daarnaast is ook scheiten in Bolivia een belevenis. Na het harde werken moet je in de weer met een emmertje water en zie je als het goed is je drol nooit meer terug...
Op het moment van schrijven heb ik even wat extra,onvoorziene tijd aangezien de bus die ik zou nemen op onverklaarbare reden gecancelled...nou ja alles maar TRANQUILLO zullen we dan maar zeggen...
Ik ga nu op aanraden van Carry op weg naar Potosí...
De groeten!
-
08 November 2012 - 22:36
Prestige!!!!!!!!!!!!!!!!:
lulllllllllllllllllllllll, goed verhaal tedje! Potosi dat is een geweldig stadje zoals ge dat ook hebt kunnen zien; ff met de longen de mijnen in, ge kemt em wel! bessem hier wachten we op ouwe , de echte schijtverhalen!!! nu gaat het echt beginnen; zie ik je in Panama of gaan we elkaar zien in de Farc? of missc gewoon een gebruikelijk blabla verhaaml van mijn kant? laters tot in sucre!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
