Loki in La Paz, Death road, date en meelbommen
Blijf op de hoogte en volg Bram
18 November 2012 | Bolivia, La Paz
Na het prachtige maar niet al te grote Sucre met haar witte gebouwen werd het tijd voor weer een grote stad, namelijk La Paz.
Loki in La paz
Samen met een Engelsman genaamd Jaber the Terrorist en een meisje uit Nederland genaamd Kristel kwam ik aan in een hostel genaamd Loki. Deze naam geeft al aan dat het er af e toe gek aan toe kan gaan. Het is een enorm hostel waarbij feesten centraal staat. Een enorme bar van zon dertig en een goede keuken zorgen ervoor dat je het hostel niet hoeft te verlaten. Dat is ook maar goed ook want La Paz is nu niet bepaald een stad waar je even lekker rond gaat lopen voor alle bezienswaardigehden, die zijn er gewoon amper of het moet al de gevangenis San Pedro zijn. Kortom vele feestjes maar weinig om over te vertellen.
Death road
Wat wel gewedlig was om te doen was de zogenaamde deathroad-mountainbike tour. Het is een afdaling van zo¨n vier uur waarbij je eigenlijk alleen maar de rem ingedrukt houdt. De weg kronkelt langs gevaarlijk afgronden, watervallen en geeft geweldige uitzichten. Uitzichten waarvan je weinig kunt genieten aangezien je goed moet opletten dat je niet 300 meter naar beneden kukelt. Het 2,5 meter brede weggetje wordt zo genoemd omdat er al vele bussen naar beneden zijn gevallen met vele doden als gevolg. Gelukkig kregen wij een geweldige uitrusting met arm en been bescherming en een racehelm. Had ik deze niet gehad dan had ik mijn ene val kunnen bekopen met een tandartsrekening van vele honderden euros want ik had geen tand meer in mijn mond gehad.
Mislukte date
Na deze geweldige adrealinerush was het weer eens tijd voor een feestje die ik uiteindelijk besloot laat inde ochtend afsloot met een lokale dame in een café-eettent. Ze gaf me haar nummer en ik moest haar de volgende dag maar even bellen voor een afspraakje. Bellen, denken jullie misschien, maar hij is zijn telefoon toch kwijt??? Klopt! Maar je gaat in La paz gewoon naar een kiosk in de buitenlucht en daar hangt dan een vaste telefoon aan de kiosk. Na haar gebeld te hebben had ik een date. Nu ben ik gewend aan verlate latinas dus ik had mijn muziek mee en zat geduldig te wachten. Uiteindelijk na iets meer dan een half uur raakte mijn geduld op en ging ik naar mijn hostel. Bleek ze verlaat te zijn en had ik nog 3 minuten langer gewacht, had ik haar kunnen treffen. Ze belde later naar het hostel om alles uit te leggen en wilde nog best afspreken...mijn ontplofte maag besloot anders en gooide roet in het eten, jammer maar helaas want de volgende dag stond mijn vertrek naar Peru op het programma.
Meelbommen
Een dag eerder kon ik het niet nalaten om aan enkele schoolmeisjes (altijd in unform in deze landen) te vragen waarom zij allemaal meel in hun haar hadden. Na een HEEEEEEEELE korte uitleg dat dit hun laatste dag voor de vakantie was, vonden de 10 dames het leuk om de blonde buitenlander nog wat witter te maken. De horde schoolmeisjes zorgde ervoor dat ik de volgende dag zelfs na het douchen nog meel uit mijn oor kon krabben.
Al met al een goede afsluiter van Bolivia. Nu zit ik in Puno, Peru waar ik het Lake Tticaca ga bekijken, het hoogst gelegen meer van de wereld.Zal wel weer wat mooie plaatjes opleveren!
Loki in La paz
Samen met een Engelsman genaamd Jaber the Terrorist en een meisje uit Nederland genaamd Kristel kwam ik aan in een hostel genaamd Loki. Deze naam geeft al aan dat het er af e toe gek aan toe kan gaan. Het is een enorm hostel waarbij feesten centraal staat. Een enorme bar van zon dertig en een goede keuken zorgen ervoor dat je het hostel niet hoeft te verlaten. Dat is ook maar goed ook want La Paz is nu niet bepaald een stad waar je even lekker rond gaat lopen voor alle bezienswaardigehden, die zijn er gewoon amper of het moet al de gevangenis San Pedro zijn. Kortom vele feestjes maar weinig om over te vertellen.
Death road
Wat wel gewedlig was om te doen was de zogenaamde deathroad-mountainbike tour. Het is een afdaling van zo¨n vier uur waarbij je eigenlijk alleen maar de rem ingedrukt houdt. De weg kronkelt langs gevaarlijk afgronden, watervallen en geeft geweldige uitzichten. Uitzichten waarvan je weinig kunt genieten aangezien je goed moet opletten dat je niet 300 meter naar beneden kukelt. Het 2,5 meter brede weggetje wordt zo genoemd omdat er al vele bussen naar beneden zijn gevallen met vele doden als gevolg. Gelukkig kregen wij een geweldige uitrusting met arm en been bescherming en een racehelm. Had ik deze niet gehad dan had ik mijn ene val kunnen bekopen met een tandartsrekening van vele honderden euros want ik had geen tand meer in mijn mond gehad.
Mislukte date
Na deze geweldige adrealinerush was het weer eens tijd voor een feestje die ik uiteindelijk besloot laat inde ochtend afsloot met een lokale dame in een café-eettent. Ze gaf me haar nummer en ik moest haar de volgende dag maar even bellen voor een afspraakje. Bellen, denken jullie misschien, maar hij is zijn telefoon toch kwijt??? Klopt! Maar je gaat in La paz gewoon naar een kiosk in de buitenlucht en daar hangt dan een vaste telefoon aan de kiosk. Na haar gebeld te hebben had ik een date. Nu ben ik gewend aan verlate latinas dus ik had mijn muziek mee en zat geduldig te wachten. Uiteindelijk na iets meer dan een half uur raakte mijn geduld op en ging ik naar mijn hostel. Bleek ze verlaat te zijn en had ik nog 3 minuten langer gewacht, had ik haar kunnen treffen. Ze belde later naar het hostel om alles uit te leggen en wilde nog best afspreken...mijn ontplofte maag besloot anders en gooide roet in het eten, jammer maar helaas want de volgende dag stond mijn vertrek naar Peru op het programma.
Meelbommen
Een dag eerder kon ik het niet nalaten om aan enkele schoolmeisjes (altijd in unform in deze landen) te vragen waarom zij allemaal meel in hun haar hadden. Na een HEEEEEEEELE korte uitleg dat dit hun laatste dag voor de vakantie was, vonden de 10 dames het leuk om de blonde buitenlander nog wat witter te maken. De horde schoolmeisjes zorgde ervoor dat ik de volgende dag zelfs na het douchen nog meel uit mijn oor kon krabben.
Al met al een goede afsluiter van Bolivia. Nu zit ik in Puno, Peru waar ik het Lake Tticaca ga bekijken, het hoogst gelegen meer van de wereld.Zal wel weer wat mooie plaatjes opleveren!
-
18 November 2012 - 00:32
Prestige!!!!:
Bessem, Bessem, Bessem, juist La Paz is een van de hoogtepunten oetlul!!! ge snapt het weer nie.... maar goed lekker meer stempels verzamelen, lullllllllllllll; ok genoeg gezeken, dus met kerst bij Tanja? of goast met ons mee naar Munster?, zelfs Seb gaat mee!!! nou laters zie ik je in San Salvador!!!! -
18 November 2012 - 00:34
Prestige!!!:
Fortuna Sittard gaat best goed eigenlijk, ge zegt het maar wanneer we hierover kunnen skypen! -
18 November 2012 - 00:47
Bram Blom:
Nope Carry, zit in Medllin of Bogota met kerst, helaas...ik zie jou in Georgetown!
La Paz was voor mij chaos, weinig lucht in de longen, veel feesten en weinig cultureels. Wel veel cholavrouwen en gave busjes dat dan weer wel...zit nu op skype! -
18 November 2012 - 00:50
Iebie:
Zeer jammer Bessem, in Peru vind je vast ook leuke dames;)...
Succes verder!!
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
