Jungle tour, grote hoogtes en magisch Machu Picchu

Na de geflopte excursie naar Lake TitiShitShit besloot ik te gaan voor een zeeeeeer actieve route naar Machu Picchu.

Mountainbike en rafting
Aangezien de officiele volledige Inkatrail alleen te belopen is als je 3 maanden vantevoren boekt, besloot ik een deel van de Inka trail te lopen en daarnaast enkele zeer actieve dingen te doen. Het begon allemaal op de vrijdag met een fietstocht downhill van een uurtje of 3 a 4. Mooie uitzichten en weinig kracht op de pedalen dus zeer relaxt. Vervolgens enkele uren gelopen en uiteindelijk moe aangekomen in het hostel. Een hostel met loslopende kalkoenen en kippen voor de deur en ook zelfs een papegaai, mooiiiiiiiiiiii!!!
De volgende dag werd het pas echt spannend want de helm mocht op en ook de reddingsvesten werden strak aangesnoerd. Geen overbodige luxe want ik zat in een boot met 6 gillende dames, twee gidsen en een Engelsman. Het hele raften was een geweldige ervaring. Ik ben nog nooit zo hard op en neer gegaan in een bootje en ook de hoeveelheid water in mijn longen was ongelooflijk aangezien ik vooraan in de boot zat...wat een geweldige ervaring. Ook hierna weer vele uren gelopen en aangekomen in weer een zeer basic hostel.

Ziplining
De dag erna stond iets op het programma waarbij ik mijn bedenkingen had: ziplining...dit is hangen aan een stalen kabel en je vervolgens in de afgrond storten. Je bent bevestigd met 2 veiligheidsriemen en je hebt een harnas om...de 6 kabels die we over mochten vliegen varieerden in lengtes van 500 tot 800 meter met een hoogte van 300 tot 500 meter. Gezien mijn goede relaties met hoogtes een grote overwinning om dit te doen...de onderbroek was nat van het zweet en misschien heb ik nog wel meer laten lopen, ik heb niet meer durven kijken...
Na dit alles uiteraard weer een 5 uur durende tocht door de jungle waarbij we uiteindelijk in het donker de rivier moesten over steken in een soort van bakje aan een kabel. De beloning lag in de hotsprings die we na wat geklauter uiteindelijk moe maar voldaan bereikten.

Machu Picchu
De laatste dag van de 4 daagse toer bestond uit weer een fiks eind lopen door de jungle. De gids Rene vertelde ons van alles over de (coca)planten, zaden en vruchten. Het mooie aan het lope in de jungle is dat je nooit honger hoeft te krijgen aangezien onze gids om het half uur een boom in klom om een mango, passievrucht of zelfs chocoladevrucht voor ons te grijpen.
Na het vele lopen was het dan de dag erna eindelijk tijd voor wat wel het hoogtepunt van Zuid Amerika wordt genoemd, Machu Picchu.
De wekker stond op 3:45uur zodat we vooraan in de rij konden aansluiten. Op deze manier heb je het beste zicht met de minst mogelijke toeristen aanwezig, mooi voor de fotos, ware het niet dat het heel mistig was. De gids vertelde ons dat MP is gebouwd door 100.000 Inkas en dat 40% van MP onder de grond zit. Door het uitstekende afvoersysteem is MP immuun voor aardverschuivingen en ook aardbeviningen hebben geen vat op dit imposante bouwwerk. Het ligt verscholen tussen vele hoge en groene bergen en is pas ontdekt in 1900 door een man genaamd Hiram Bingham. Wat moet deze man raar op hebben gekeken toen ie ineens een heel stadje (waarschijnlijk was het een grote universiteit en leefden de Inkas 3 uur lopen verderop) voor zich zag opdoemen. Zeer indrukwekkend is de precisie waarmee alles is gemaakt en dat zonder metalen gereedschap of niks. Aangezien ik ook een ticket had weten te bemachtigen voor Waynapicchu ( de beroemde berg die je op elke foto ziet) betekende dit een beste klim omhoog. Na een klein uur en vele zweetdruppels later dan toch aangekomen op deze majustueuze berg .
Het uitzicht is verbluffend en niet in woorden te vatten. Ik hoop dat de fotos jullie een beeld geven en kan iedereen aanraden dit eens met eigen ogen te bekijken.
Met een grote glimlach stapte onze excursiegroep van 6 moe maar zeer voldaan in de trein terug naar Cusco. Daar aangekomen een zeer korte nacht gemaakt aangezien alle indrukken je gewoon nog teveel bezig houden en het dan beter is om maar gewoon al je ervaringen direct maar op te schrijven, vandaar deze blog!

Chau y Beso Bram